Op dit prachtige stukje gracht woont Wietseke met haar vriend Twan. Wietsekes familie woont hier al heel lang, haar opa heeft dit pand namelijk gekocht. Nu rouleren alle familieleden door het hele pand heen: “Ik ben dus heel dicht bij mijn geboortegrond gebleven.” Wietseke heeft niet haar hele leven hier gewoond; toen ze tien was woonde ze een paar jaar in Suriname met haar familie. Tijdens corona is ze samen met Twan teruggegaan om te werken voor een inheemse stichting. Vandaag de dag vindt Wietseke het erg fijn om zo dicht bij haar familie te wonen: “Ik ga vaak even langs. Als ik op zondag koekjes heb gebakken dan breng ik er altijd een paar bij mijn ouders langs.” 

Op de hoek van de Herengracht en de Blauwburgwal woont Jonathan al veertig jaar, waar hij dagelijks geniet van het prachtige uitzicht. Jonathan kijkt namelijk uit op een bankje waar altijd wel mensen zitten. Vijfentwintig jaar geleden is Jonathan begonnen met het fotograferen van alle bezoekers van het bankje. Dit plaatst hij vervolgens op Facebook, waar inmiddels een mooi fotoarchief is ontstaan: “Als je er nu doorheen scrolt ga je terug in de tijd (...) je ziet mensen vaak grappige dingen doen, dat maakt het altijd eigenlijk een leuke foto.” 

Bij Ellyne hebben we een mooi uitzicht op de vernieuwde kades: “We hebben de boulevard van Amsterdam voor onze deur gekregen (...) We gaan nog bomen planten en er komen nog bloembakken om er echt een woonerf van te maken, maar het is heel mooi geworden.” Ellyne doet zelf ook iets met bloemen, ze is namelijk een bloemenbibliotheek gestart: “Het wordt toch saai als je altijd dezelfde bos bloemen in je huis hebt staan, dus bedacht ik een manier waarop mensen kunstbloemen met elkaar kunnen delen.”